Dopiero po II wojnie światowej rozpoczęły się badania etnograficzne ludowych druków płótna. Pierwszą źródłową pracą był artykuł z 1949 roku w Polskiej Sztuce Ludowej Piotra Greniuka. Tam, na 18 stronach, zamieścił optymalny opis tej sztuki i dużą ilość materiału wizualnego. Zaprezentował on głównie materiały z Tarnogrodu, Józefowa i Łaszczowa, gdzie znajdywały się ręczne drukarnie płócien.
Ciekawym wzorem jest ten z grafiki na początku artykułu, bowiem tego typu wzór znajdziemy na spódnicach, które są wyeksponowanie w muzeum w Lublinie i w Zamościu! Są one elementem stroju ludowego tego regionu, którego elementu, jakim jest drukowana spódnica nikt do tej pory nie nosi w terenie, nawet w zrekonstruowanej nowoczesnej formie.
Warto tutaj podkreślić, że głównie Żydzi zajmowali się „malowaniem płótna”. Tkanina z naniesionym wzorem nazywana była malowanką, a osoba zajmująca się tym procesem była malarzem. Kto wykonywał deski z wzorami? Tego do końca nie wiemy, bowiem badacze bardziej skupili się na samym procesie zadruku, wspominając czasem, że wykonywali je też sami malarze. Wykonanie takiej deski ze wzorem nie jest proste, to dlatego, że wymaga dużej ilości czasu, cierpliwości i umiejętności pracy z drewnem, stąd mogły być zamawiane u stolarzy. Im bardziej precyzyjny wzór, tym jego wykonanie dłużej trwa. Jeżeli deska ma samą kratkę z kwadratami wielkości ok. 0,5 cm, to na desce mającej metr długości może być około 2 tysiące kwadratów. Jeżeli mamy bardziej złożone wzory, to czas się znacznie wydłuża.
Do tej pory działania z wykonywaniem desek do zadruku tkanin skupiały się na rekonstrukcjach tych, które występowały od okolicy powiatu lubaczowskiego po przemyski. To dlatego, że zachowały się grafiki z precyzyjnie pokazanym wzorem. Różnią się one od tych z terenu w okolicy Tarnogrodu wielkością. Wzory z grafik Kielisińskiego są stosunkowo duże i wyraźne (zapewne w pewnym momencie zanikły), te z terenu południowo wschodniej Lubelszczyzny są bardzo drobne i precyzyjne i przetrwały mniej więcej do II wojny. Aktualnie trwa proces wykonywania deski ze wzorem z okolicy Hrubieszowa i zaprezentowana będzie ona już niedługo w muzeum w Hrubieszowie na specjalnej wystawie.
Grafiki ze wzorami pochodzą z artykułu Piotra Greniuka z Polskiej Sztuki Ludowej z 1949 roku.
